Conservatoir beslag kan worden gelegd ter zekerheidstelling van een vordering. De vordering hoeft hiervoor nog niet in rechte vast te staan. Bovendien kan conservatoir beslag worden gelegd zonder dat de wederpartij hiervan kennis hoeft te nemen.
Voordat de deurwaarder conservatoir beslag kan leggen, moet er verlof (toestemming) worden gevraagd aan de rechtbank door middel van een verzoekschrift. Wanneer dit verlof wordt verleend kan de deurwaarder beslagleggen op bijvoorbeeld onroerende zaken zoals een woning, op roerende zaken en op geldvorderingen.
Door de beslaglegging kan de wederpartij de goederen niet meer bezwaren of vervreemden. Dit houdt concreet in dat de wederpartij zijn huis bijvoorbeeld niet meer kan leveren aan een derde als hij dit verkocht heeft. Het huis blijft daarmee in het vermogen van de wederpartij. En de vordering van de verzoeker kan, als deze in rechte komt vast te staan, verhaald worden op deze woning.
Een beslaglegging is echter niet zonder risico. Als het beslag ten onrechte is gelegd kan de wederpartij de door hem geleden schade op de beslaglegger verhalen. Denk wat betreft schade hierbij bijvoorbeeld aan een contractuele boete bij niet tijdige levering van de woning.
Bovendien kan de schuldenaar bij de rechtbank vorderen dat het beslag moet worden opgeheven. Deze opheffing kan plaatsvinden op vier niet limitatieve gronden te weten:
- verzuim op straffe van nietigheid voorgeschreven vormen;
- het summierlijk blijken van de ondeugdelijkheid van het door de beslaglegger ingeroepen recht of;
- het onnodig zijn van het beslag of;
- wanneer het beslag is gelegd voor een geldvordering, indien voor deze vordering voldoende zekerheid wordt gesteld.
Nu deze gronden niet limitatief zijn kan de rechter ook in andere gronden aanleiding vinden om het beslag op te heffen. Bovendien zal de rechter altijd een belangenafweging maken, waarbij hij nagaat of de belangen van de beslaglegger voldoende zwaar wegen om de gevolgen van het betreffende beslag te rechtvaardigen (HR 11 juni 2010, ECLI:NL:HR:2010:BL8504).
De rechter kan bovendien besluiten tot opheffing van het beslag wanneer de verzoeker bij haar verzoek tot verlof tot het leggen van beslag niet alle voor de beslissing van belang zijnde feiten en omstandigheden in haar beslagrekest volledig en naar waarheid heeft aangevoerd. Vergelijk hierbij de volgende jurisprudentie: rechtbank Haarlem van 16 januari 2012, ECLI:NL:RBHAA:2012:BV3921; Gerechtshof Amsterdam 22 november 2011, ECLI: NL:GHAMS:2011:BV7108; Gerechtshof Amsterdam 10 januari 2012, ECLI: NL:GHAMS:2012:BV0477.
Op grond van artikel 21 Rv zijn partijen verplicht de rechter volledig en naar waarheid te voorzien van informatie. Bij het verzoek om verlof tot het leggen van conservatoir beslag geldt dit vereiste des te meer omdat de rechtbank op dit verzoek beslist na ‘summierlijk onderzoek’ waarbij de wederpartij meestal niet wordt gehoord. De rechter zal dus enkel afgaan op de mededelingen van verzoeker. De mededelingen van verzoeker dienen derhalve volledig en naar waarheid te zijn. Zo niet dan kan sprake zijn van misleiding dan wel handelen in strijd met de goede procesorde en dit kan een opheffing van het beslag rechtvaardigen.
Kortom beslaglegging is niet zonder risico. Voordat u hiertoe wenst over te gaan is het aan te bevelen om u goed te laten informeren door een deskundige.
Heeft u vragen over conservatoir beslag of naar aanleiding van dit artikel? U kunt hiervoor vrijblijvend contact opnemen met een van de advocaten van Lamers Tielemans Advocaten Eindhoven. U kunt ons bereiken via telefoonnummer 040-2180515 of via het e-mailadres: info@lamerstielemans.nl.